Hij moet blijven praten tijdens de operatie waarin een hersentumor wordt weggesneden. Georges Hendriks (33) over zijn ‘wakkere’ hersenoperatie. “Die operatie is in het ETZ ziekenhuis in Tilburg heel goed voorbereid. De specialist die opereerde heeft enkele jaren geleden zo’n operatie live gedaan op televisie.” Bij de operatie kunnen niet álle slechte cellen worden verwijderd. Er zijn dan drie opties voor nabehandeling: meedoen in een wetenschappelijke studie (waarbij het lot beslist of er behandeling is), direct bestralen én chemokuur na de operatie, of afwachten en iedere vier maanden een scan maken om te kijken of de slechte cellen klein blijven.
“Ik kies voor directe behandeling”, zegt Georges. “Ik hoop dat slechte cellen zich koest houden, klein blijven.” Zes weken na de operatie beginnen de bestralingen, 28 stuks in totaal. Met protonentherapie in Maastro. “Ik vind het fijn dat ik daarvoor in aanmerking kom”, zegt Georges.
“Er is minder kans op restschade.” Om een grote groep familieleden, vrienden en kennissen in één keer op de hoogte te brengen van de vorderingen in de behandeling schrijft hij een dagboek. Nuchter en humorvol. Dat dagboek is opgenomen in het magazine 'Grootgruttergazette'. “Ik had me voorgenomen zoveel mogelijk te blijven leven, te blijven doen. De bestraling doe ik er dan wel bij”, aldus Georges. “Al zie ik nu ook wel in dat je focus moet hebben op de behandeling.” Georges en partner Tanja zijn vol lof over Maastro. Radiotherapeut-oncoloog Inge Compter is een leuk mens. Vriendelijk maar niet áái-áái of betuttelend. Dat kunnen Georges en Tanja erg waarderen. “Er is veel aandacht voor de wekelijkse dokter-patiëntgesprekken.” Inmiddels is Georges bezig met de chemokuur. Tanja en hij zijn geen bucketlist-mensen. “Ik moet er niet aan denken de rest van het leven in vijf jaar te proppen”, zegt Tanja. Natuurlijk is er verdriet. Maar… Georges zegt: “Ik vind mijn leven leuk zoals het is. Ook nu genieten we.”