Dat is nou echt STOM aan kanker

Als je kanker hebt, staat je leven plotseling op z’n kop. Het is een emotionele achtbaan. Je bent verdrietig en boos, maar van de andere kant geniet je soms ook van mooie momenten. Maar… wat vinden patiënten echt stom aan kanker hebben?

“Mensen denken dat je vel over been wordt, maar stiekem kom je best wat kilo’s aan.”

“Ik ben snel moe. In mijn hoofd wil ik veel meer dan wat kan.”>

“Iedereen gaat heel voorzichtig met je om. In het begin snap ik dat, maar ik voel mezelf gewoon ‘ik’. Ik wil gewoon kunnen zeggen dat ik een rotdag heb of dat ik juist heel blij ben.”

“Iedereen doet alsof je leven over is. Heel veel mensen krijgen kanker. Als je het hebt, stopt je leven niet. Er is ook een leven na. Je weet niet hoe dat eruit ziet, maar als je het overleeft dan kun je beter zien wat het leven je dan te bieden heeft, dan huilen over wat verloren is gegaan.”

“Als je klaar bent met behandelen, ben je niet klaar. Dan begint het pas.”

“Mensen die wegkijken als je ze tegenkomt."

“Het zou mooi zijn als je iedereen kunt diagnosticeren, bijvoorbeeld door bloedonderzoek. Dat kan helaas nog niet. Artsen zijn té vaak nog té laat. Ik hoop dat ze de komende jaren nieuwe doorbraken bereiken.”

“Op Facebook gaat iedereen dood aan kanker.”

“Ik ben 100% voor zelfontwikkeling, maar dat nemen mijn tumorcellen toch echt iets te serieus.”

“Tijdens mijn behandeltraject werd ik bij sollicitaties naar een vaste baan soms afgewezen vanwege mijn kanker. Ik was daarover namelijk altijd eerlijk op social media. Ik vind het kwalijk dat dat mensen weerhoudt om iemand aan te nemen, terwijl ik dat vroeger misschien ook had gedaan. Dat was een harde gewaarwording.”

“Bij het verlengen van mijn ID-kaart vond de ambtenaar het stoer dat ik mijn haren zo kort had.”

“Ik ben nu een betere ‘ik’ dan een jaar geleden. En dat is niet ondanks, maar dankzij."